Molenbeek

Je passeert hem tegenwoordig via de Langeveenseweg of de Vermolenweg, maar de Molenbeek heeft tegenwoordig geen doel meer, anders dan afwatering. Dat was vroeger anders. Aan de Molenbeek, daar gebeurde het. Boeren uit de wijde omgeving kwamen en gingen. Met hun graan, hun kool- en vlaszaad kwamen ze naar de molens die hier te vinden waren. Aangedreven door de beek die daarmee een soort levensader was van de Geesterense buurtschappen. De Wirremolen, ook wel aangeduid als Oliemolen, staat al sinds 1323 in de boeken. Al vroeg in de veertiende eeuw deed hij de schoepraden draaien. Hij is dan verbonden aan een boerenerf dat onderdeel is van de Hof van Geesteren. En die was, zoals hierboven valt te lezen, eigendom van de graaf van Almelo. De naam van de molen, en daarmee die van het omliggende gebied, veranderde in de loop van de jaren in Vermolen. En zoals dat dan gaat, werd de molenaar aangesproken als Oliemulder, omdat de molen olie uit zaden perste. Molen en erf wisselden in de loop van de eeuwen enkele keren van eigenaar en kwam rond 1665 in bezit van Jan Eylers, koopman uit de regio Oldenzaal/Ootmarsum. Hij verbouwde het bijbehorende huis om tot een soort havezathe. Het is deze havezathe waarin in 1717 voor het eerst in Geesteren kerkdiensten werden gehouden. Jan Eylers leeft voort in de naar hem vernoemde Eylersweg, in de volksmond bekend als Leemsteg. Via de Leemsteg en door de Bakkerssteg gaat het naar de Muldershoek, ook gevormd rond de Molenbeek. Hier had je, vanuit het dorp komende rechts van de brug over de Langeveenseweg, de Noordmolen. Die maalde graan. De aanwezigheid van namen als de Molnboer, de Watermulder en de Waterbakker spreekt voor zich.