Voorbereidingen dia-avond 2018
Komend najaar, op woensdagavond 14 november a.s., houdt de Stichting Heemkunde Geesteren (SHG), in zaal Kottink, weer de traditionele lezing/dia-avond voor haar donateurs én voor overige liefhebbers van streek- en dorpsgeschiedenis. De avond begint traditioneel om 19.30 uur met een lezing door Harry Meinders. Dit jaar staan de schijnwerpers gericht op een aantal families die in de Muldershoek wonen aan de Ossendijk, de Berglandsweg, de Broekbeekweg, de Voorboersweg, de Wierenseveldweg, de Ramhinneweg, de Bothofweg, de Schollinksweg en de Heetkampweg.
Oude foto’s, prenten en kaarten
In het hiervoor genoemde rijtje straten en wegen, ontbreekt de Langeveenseweg. De Langeveense-weg is al een keer eerder, zij het vrij oppervlakkig, behandeld tijdens één van de eerst gehouden dia-avonden. Onlangs zijn een aantal mensen van de Heemkunde begonnen met het bezoeken van de families op wie deze keer de schijnwerpers gericht zijn. De bedoeling van deze huisbezoeken is om zoveel mogelijk historische informatie te verzamelen. Hierbij gaat het met name om oude foto’s, prenten, kadastrale kaarten en filmbeelden uit vervlogen tijden. Welhaast zeker zal er ook nu weer een schat aan informatie tevoorschijn komen uit oude dozen en familiealbums.
Een eerste verkenning van de omgeving Ossendijk
Een gewone naam voor een doorgaande weg. ’n Ossendiek begint bij “de Herder” in Langeveen en eindigt in Geesteren pal tegenover het voormalige erf “de Watermuller”.De omgeving van de Ossendijk in de Muldershoek, biedt meer geschiedenis dan men zo op het eerste gezicht zou verwachten. Allereerst rijst de vraag hoe de naam Ossendijk ooit is ontstaan? Precies hebben we dat niet kunnen achterhalen. Ook een rondgang langs enkele heemkundeliefhebbers in Geesteren én Langeveen, bracht geen oplossing. Een voor de hand liggende verklaring zou de volgende kunnen zijn: De os is één van de oudste, door de mens, gebruikte trekdieren. In de zesde eeuw voor Christus werden ze al als zodanig gebruikt. Later werden ze meer en meer vervangen door paarden. Het woord ‘dijk’ heeft onder andere als betekenis: een opgehoogde weg. In vroegere tijden is de Ossendijk waarschijnlijk een, al dan niet door mensenhanden aangelegde, opgehoogde weggeweest in de ‘woeste gronden en venen’. Naast de landlieden, zoals boeren vroeger genoemd werden, maakten waarschijnlijk ook de monniken van de Kloosterorde der Cisterciënzers te Sibculo, met hun ossen-karren, gebruik van de Ossendijk.
Het gewaarde erf Robrinck (ook Rober(t)inck of Roberting), thans Heesink
Tussen de Molenbeek en de Ossendijk ligt het voormalige erve Roberinck. Dit erf was vroeger één van de gewaarde erven van de Drieschichtige Marke Mander, Geesteren en Vasse. Tot 1594 was het erve Roberinck, eigendom van het klooster te Sibculo. Daarna ging het over in de handen van dr. Peter van Boeymer, drost van IJsselmuiden. Van Boeymer was ook eigenaar van de Naarmolen en het erve en goed de Vermolen. Erve Roberinck werd later bewoond door de familie Haarhuis (Robert-Jan) en nu woont er de familie Heesink.
Een oud document van de Drieschichtige Marke waarop vermeld het gewaarde erf Robrinck.
Leemsteg en Bakkerssteg verbinden de Muldershoek met de Vermolen
De omgeving Ossendijk is naburig aan de buurtschap de Vermolen. De historische Molenbeek slingert hier al vele eeuwen door het landschap. Enkele zandwegen in deze omgeving, vormden ooit een belangrijke verbindingsroute met de oliemolen aan de Molenbeek. Jan Eijlers leeft nog immer voort in de naar hem, op de Vermolen, vernoemde Eylersweg, in de volksmond bekend als de Leemsteg. Via de Leemsteg en de Bakkerssteg was het vroeger een komen en gaan van en naar de oliemolen op de Vermolen. De Molenbeek heeft voor een belangrijk deel bijgedragen aan de ontwikkeling van buurt-schap de Muldershoek. Ongetwijfeld meer hierover tijdens de lezing van Harry Meinders.
Landkruis aan de Bothofweg bracht vrede
In de jaren dertig van de vorige eeuw, hadden enkele families onenigheid over een stukje grond van 25 vierkante meter, gelegen aan de Bothofweg. De rechter in Almelo moest er aan te pas komen.
Deze kwam tot het oordeel dat het stuk grond in twee stukken van gelijke grootte verdeeld moest worden met een sloot als erfafscheiding. In 1938 werd door één der beide hoofdrolspelers op de bewuste plek een landkruis opgericht. Dit gebaar werd door zijn opponent zo gewaardeerd dat deze zich ook van zijn goede kant liet zien. Hij liet de beplanting op zijn perceel naadloos aansluiten op het deel met het landkruis. De ruzie werd bijgelegd en de vrede getekend! Nog altijd wordt ‘deze plek van bezinning’ in ere gehouden. Ook hierover meer tijdens de dia-avond!
Het landkruis aan de Bothofweg
